Articles in Category: Activities

ហេតុអ្វីបានជាការសិក្សាថ្នាក់អប់រំកុមារតូចមានសារៈសំខាន់?

on Thursday, 08 November 2018. Posted in Classes, Parenting Tips, Activities, Curriculum

Child Care Picture 647x399

វគ្គ​សិក្សា​កម្រិត​មតេ្តយ្យ​ផ្ដល់​ជូន​នូវ​ការ​សិក្សា និង​ការ​ថែ​ទាំ​សម្រាប់​កុមារ​តូចៗ​នឹង​ជួយ​ឱ្យ​ពួក​គាត់​មាន​ការ​លូត​លាស់​ជំនាញ​ជា​ច្រើន​ដែល​ធ្វើ​ឱ្យ​ពួក​គាត់​ត្រៀម​ខ្លួន​រួច​រាល់​សម្រាប់​ថ្នាក់​បឋម​សិក្សា។

ពេល​ដែល​អ្នក​គិត​ពី​ថ្នាក់​មតេ្តយ្យ តើ​អ្នក​ប្រមើល​គិត​ពី​អ្វី? តើ​អ្នក​ខ្លាច​ថា​កូន​របស់​អ្នក​នៅ​កូន​ពេក​ក្នុង​ការ​ចូល​រៀន​មែន​ទេ? តើ​អ្នក​មាន​ភាព​ភ័យ​ខ្លាច​ថា​កូន​របស់​អ្នក​មិន​ទម្លាប់​នឹង​ការ​ឃ្លាត​ពី​អ្នក​ឬ? ប៉ុន្តែ អ្នក​មិន​គួរ​បារម្ភ​ពី​បញ្ហា​ទាំង​នោះ​ទេ ពី​ព្រោះ​ថ្នាក់​មតេ្ដយ្យ​មាន​តែ​ជួយ​ដល់​កូន​របស់​អ្នក​ប៉ុណ្ណោះ។

អត្ថ​ប្រយោជន៍​សម្រាប់​វគ្គ​សិក្សា​របស់​កុមារ​តូច

ក្មេងៗ​ទទួល​បាន​អត្ថប្រយោជន៍​ជា​ច្រើន​ពី​ការ​ចូល​រៀន​ថ្នាក់​មតេ្ដយ្យ ពីព្រោះ​​ពួក​គេ​នឹង​ចាប់​ផ្ដើម​រៀន​ស្គាល់​លេខ អក្សរ និង​រូប​រាង​នៃ​រូបភាព​ដែល​មាន​នៅ​ទី​នោះ។ អ្វី​ដែល​សំខាន់​ជាង​នោះ​ទៅ​ទៀត ពួក​គេ​នឹង​អភិវឌ្ឍ​ជំនាញ​សង្គម និង​អារម្មណ៍​របស់​ពួក​គេ។ ពួកគេ​នឹង​រៀន​ពី​ការ​ចុះ​សម្រុង​ជាមួយ​ក្មេង​ដទៃ​ទៀត និង​ការ​ចែក​រំលែក​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក​ជា​ដើម។

ថ្នាក់​មតេ្ដយ្យ​ផ្ដល់​ឱ្យ​កុមារ​គ្រប់​រូប​នូវ​ឱកាស​ក្នុង​ការ​ប្រាស្រ័យ​ទាក់ទង​ជាមួយ​ក្មេង​ដទៃ រៀន​អំពី​ខ្លួន​របស់​ពួក​គេ​ផ្ទាល់ រៀន​ពី​ការ​ដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា បង្កើន​ទំនុក​ចិត្ត​លើ​ខ្លួន​ឯង និង​អត្ថប្រយោជន៍​ជា​ច្រើន​ទៀត។

  • ថ្នាក់​មតេ្ដយ្យ​ផ្ដល់​នូវ​មូលដ្ឋាន​គ្រឹះ​សម្រាប់​ការ​សិក្សា​ និង​ការ​ប្រាស្រ័យ​ទាក់​ទង
  • ថ្នាក់​មតេ្ដយ្យ​ផ្ដល់​ឱកាស​ឱ្យ​ក្មេងៗ​ទម្លាប់​នឹង​បរិយាកាស​សិក្សា​ដែល​មាន​ការ​រៀប​ចំ​តាម​គ្រូ​បង្រៀន​ជា​អ្នក​កំណត់
  • ថ្នាក់​មតេ្ដយ្យ​នឹង​ជួយ​ក្មេងៗ​ក្នុង​ការ​រៀប​ចំ​សម្រាប់​ថ្នាក់​បឋម​សិក្សា​ដែល​ជា​កន្លែង​ប្រជុំ​ដោយ​មេរៀន​កាន់​តែ​ច្រើន​
  • ថ្នាក់​មតេ្ដយ្យ​នឹង​ជួយ​កូន​របស់​អ្នក​អភិវឌ្ឍ​ជំនាញទំនាក់​ទំនង និង​អារម្មណ៍​របស់​ពួក​គេ
  • ថ្នាក់​មតេ្ដយ្យ​នឹង​ជួយ​ដល់​ក្មេងៗ​ឱ្យ​រៀន​ស្វែង​រក​ចម្លើយ​ទៅ​នឹង​សំនួរ​ជា​ច្រើន​របស់​ដែល​ពួក​គេមាន

ពួក​គេ​នឹង​រៀន​ពី ABC និង​លេខ​ 123

ថ្នាក់​មតេ្ដយ្យ​ផ្ដល់​ជូន​នូវ​មូលដ្ឋានគ្រឹះ​សម្រាប់​ការ​រៀន​ពី​ការ​ទំនាក់​ទំនង និង​ការ​សិក្សា​ដែល​អាច​ជួយ​កូន​របស់​អ្នក​ឱ្យ​ទទួល​ជោគជ័យ​នៅ​ក្នុង​ថ្នាក់​បឋម​សិក្សា។​

លោកគ្រូ​អ្នកគ្រូ​ប្រើប្រាស់​វិធី​ផ្សេងៗ​ជា​ច្រើន​ក្នុង​ការ​ជួយ​ឱ្យ​ក្មេង​ទាំង​ការ​គិត និង​ការ​រៀន​ពី​ទ្រឹស្ដី។ កុមារ​ពង្រឹង​ជំនាញ​ក្នុង​ការ​គិត និង​ការ​រៀន​ពី​សង្គម និង​ជំនាញ​នៃ​ការ​ធ្វើ​ចលនា​របស់​ពួក​គេ​តាម​រយៈ​ការ​លេង​។​ ឧទាហរណ៍ ការ​គូរ​រូប​ជាមួយ​ខ្មៅ​ដៃ​ពណ៍ ឬ​ខ្មៅ​ដៃ អាច​ធ្វើ​ឱ្យ​ពួក​គេ​ពង្រឹង​ការ​ធ្វើ​ចលនា។ ការ​លោត​ និង​ការ​រត់​ធ្វើ​ឱ្យ​សាច់​ដុំ​របស់​ពួក​គេ​រឹង​​មាំ និង​មាន​តុល្យ​ភាព។ ការ​លេង​ជាមួយ​ក្មេង​ដទៃ​ទៀត​ជួយ​ឱ្យ​ពួក​គេ​រីក​ចម្រើន​ផ្នែក​ភាសា និង​ទំនាក់​ទំនង​របស់​ពួក​គេ។ ការ​លេង​អាច​ជួយ​កុមារ​ក្នុង​ការ​ទំនាក់​ទំនង​ខាង​ផ្នែក​អារម្មណ៍ និង​ការ​អនុវត្ត​ការ​ដោះស្រាយ​បញ្ហា​របស់​ពួក​គេ៕

អត្ថបទដើម៖ Why Early Childhood Education Matters?

វិធីបង្រៀនកូនឱ្យចេះទទួលខុសត្រូវលើទង្វើរបស់ខ្លួន

on Tuesday, 25 September 2018. Posted in Parenting Tips, Activities

កុមារ​ទាំង​អស់​អាច​នឹង​ចេះ​បង្កើត​នូវ​លេស​សម្រាប់​ទង្វើ​របស់​ខ្លួន​ក្នុង​ពេល​ណា​មួយ ឧទាហរណ៍​ដូចជា “វា​មិនមែន​ជា​កំហុស​របស់​ខ្ញុំ​ទេ។” ដែល​ជា​ឃ្លា​ដែល​កុមារ​ចូល​ចិត្ត​ប្រើ​ពេល​ដែល​គេ​ធ្វើ​ខុស​ ឬ​ខូច​របស់​អ្វី​មួយ។ ប៉ុន្តែ សម្រាប់​កុមារ​មួយ​ចំនួន ការ​កុហក​ដែល​ជា​ទម្លាប់​មិន​ដែល​ដាច់​នោះ​អាច​ក្លាយ​ជា​បញ្ហា​ដ៏​សំខាន់​មួយ​ដែល​យើង​ត្រូវ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់។

bigstock Happy group of kids smiling at 50861390

ប្រសិន​បើ​កូន​របស់​អ្នក​និយាយ​ថា “ខ្ញុំ​បាន​វាយ​នាង ព្រោះ​នាង​បាន​ទាត់​ខ្ញុំ​មុន។” ឬ “មិន​មែន​ជា​កំហុស​របស់​ខ្ញុំ​ទេ ដែល​ខ្ញុំ​មិន​បាន​ធ្វើ​កិច្ចការ​ផ្ទះ ព្រោះ​អ្នក​គ្រូរបស់​ខ្ញុំ​មិន​បាន​ផ្ដល់​ពេល​ឱ្យ​ខ្ញុំ​ធ្វើ​គ្រប់គ្រាន់​ក្នុង​ការ​យក​សៀវភៅ​ពេល​ចេញ​ពី​រៀន។” ដែល​ឃ្លានេះ​ពិត​ជា​សំខាន់ និង​បង្ហាញ​នូវមូលហេតុ​ច្បាស់​លាស់។ បើមិន​អ៊ីចឹង​នោះ​​ទេ កូន​របស់​អ្នក​នឹង​ក្លាយ​ទៅ​ជា​មនុស្ស​ធំ​ពេញ​វ័យ​ដែល​ចូលចិត្ត​បដិសេធ​ក្នុង​ការ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​លើ​សកម្មភាព​ដែល​គេ​បាន​ធ្វើ។

រក្សាភាពស្ងប់

ជៀស​វាង​ការ​ឈ្លោះ​ជាមួយ​នឹង​កូន​របស់​អ្នក​ពេល​ដែល​គេ​សួរ​ពី​អ្វី​ដែល​មិន​មែន​ជា​កំហុស​របស់​អ្នក។ មិន​ដូច្នោះ​ទេ អ្នក​អាច​នឹង​ត្រូវ​ប្រឈម​នឹង​ការ​ប្រើ​កម្លាំង​បាយ។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ អ្នក​ត្រូវ​ឆ្លើយ​តប​នូវ​ទង្វើ​ទាំង​នោះ​ដោយ​ស្ងប់។ ត្រូវ​បញ្ជាក់​ឱ្យច្បាស់​ពី​លេស​របស់​ពួកគេ​ចំពោះ​ទង្វើ​ដែល​គេ​បាន​ធ្វើ​នោះ​មិនមែន​មាន​ន័យ​ថា​គេ​មិន​ត្រូវ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ឡើយ។

បង្ហាញ​ប្រាប់​គេ​ថា គេ​កំពុង​ប្រើ​លេស ហើយ​រំលឹក​គេ​ពី​ទំនួល​ខុស​ត្រូវ​ផ្ទាល់​ខ្លួន។ អ្នក​ត្រូវ​និយាយ​ថា “កូន​ត្រូវ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ចំពោះ​អ្វី​ដែល​កូន​បាន​ធ្វើ។” ឬ “កូន​អាច​សម្រេច​ចិត្ត​ក្នុង​ការ​រក​វិធី​ដោះស្រាយ​បញ្ហា​ដោយ​ខ្លួនឯង។”

ជំរុញភាពទទួលខុសត្រូវផ្ទាល់ខ្លួន

បង្រៀន​​កូន​អ្នក​ពី​ភាព​ខុសគ្នា​រវាង​ការ​ពន្យល់​បក​ស្រាយ និង​លេស។ ឧទាហរណ៍ ការ​ប្រាប់​គ្រូ​បង្រៀន​របស់​គេ​ថា​គេ​អវត្ត​មាន មិន​បាន​មក​រៀន​ ព្រោះ​តែ​គេ​ឈឺ គឺ​ជា​ការ​ពន្យល់ រី​ឯ​ការ​ប្រាប់​គ្រូ​របស់​គេ​ថា​ឆ្កែ​របស់​គេ​បាន​ខាំ​ដាច់​សៀវភៅ​​កិច្ចការ​ផ្ទះ​នោះ គឺ​ជា​លេស។

ការ​ពន្យល់​ជា​ផ្នែក​មួយ​នៃ​ទំនួល​ខុសត្រូវ​ផ្ទាល់​ខ្លួន ខណៈ​លេស គឺ​ជា​ការ​ដាក់​បន្ទុក​ដល់​ការ​ស្ដី​បន្ទោស​ដល់​អ្នក​ដទៃ​តែ​ប៉ុណ្ណោះ។ ការ​ពន្យល់​ត្រូវ​ប្រើ​សម្រាប់​អ្នក​ដទៃ​ឱ្យ​យល់​ពី​ស្ថានភាព ខណៈ​លេស​ត្រូវ​ប្រើ​ដើម្បី​លាក់​បាំង​កំហុស។

កុមារ​ខ្លះ (ក៏​ដូច​ជា​មនុស្ស​ធំ​ពេញ​វ័យ​ដែរ) មាន​ភាព​ពិបាក​ក្នុង​​ការ​សម្គាល់​ភាព​ខុស​គ្នា។ ប៉ុន្តែ វា​ពិត​ជា​ស័ក្ដិសម​នឹង​ព្យាយាម​ដើម្បី​ជួយ​កូន​របស់​អ្នក​ឱ្យ​យល់​ពី​ភាព​ខុស​គ្នា​ដ៏​ធំ​រវាង​ការ​ដាក់​កំហុស​ទៅ​អ្នក​ដទៃ និង​ការ​ទទួល​ស្គាល់​នូវ​ទំនួល​ខុស​ត្រូវ​ផ្ទាល់​ខ្លួន។

បង្កើត​សាច់​រឿង​ខ្លះៗ និង​ឱ្យ​កូន​សម្គាល់​ថា​ពេល​ណា​អ្នក​កំពុង​បង្កើត​លេស និង​ពេល​ណា​អ្នកកំពុងផ្ដល់នូវការពន្យល់។ ការអនុវត្តនេះអាចជួយកូនរបស់អ្នកឱ្យចេះសម្គាល់ភាពខុសគ្នារបស់សាច់រឿងទាំងពីរនេះ។

ជំរុញពួកគេឱ្យបង្ហាញនូវការពន្យល់ និងលេសពេលដែលអ្នកឱ្យពួកគេមើលរឿង ឬអានសៀវភៅរឿង។ ពេលដែលការយល់ដឹងរបស់ពួកគេរីកចម្រើន នោះគេនឹងពួកគេក្នុងការសម្គាល់ថាពេលណានរណាម្នាក់កំពុងព្យាយាមគេចវេសពីទំនួលខុសត្រូវរបស់ខ្លួន។

បង្រៀនពីជំនាញដោះស្រាយបញ្ហា

ពេល​ដែល​កូន​របស់​អ្នក​ព្យាយាម​បន្ទោស​អ្នក​ដទៃ​សម្រាប់​កំហុស ឬ​បញ្ហា​របស់​ខ្លួន​ឯង​នោះ អ្នក​ត្រូវ​ផ្លាស់​ប្ដូរ​គេ​ឱ្យ​ងាក​ត្រឡប់​មើល​ពី​ជម្រើស​ដែល​គេ​ត្រូវ​រើស​ក្នុង​ការ​ឆ្លើយ​តប​ទៅ​លើ​បញ្ហា​នោះ។ ឧទាហរណ៍ ប្រសិន​បើ​គេ​និយាយ​ថា “ខ្ញុំ​ប្រឡង​មិន​សូវ​បាន​ពិន្ទុ​ល្អ ព្រោះ​តែ​គ្រូ​របស់​ខ្ញុំ​មិន​បាន​ពន្យល់​ខ្ញុំ​ពី​របៀប​ធ្វើ​លំហាត់​នោះ។” ហើយ​ត្រូវ​សួរ​គេ​វិញ​ថា “តើ​កូន​គួរ​តែ​ធ្វើអ្វី​ខ្លះ​ពី​ការ​ប្រឡង​នោះ?”។ អ្នក​ត្រូវ​និយាយ​ពី​អ្វី​ដែល​គេ​អាច​សួរ​ដើម្បី​បញ្ជាក់​ឱ្យ​ច្បាស់ ឬ​ក៏​ស្វែង​រក​ជំនួយ ជា​ជាង​ទម្លាក់​កំហុស​ទៅ​គ្រូ​បង្រៀន​សម្រាប់​ការ​ទទួល​បាន​ពិន្ទុ​តិច​របស់​គេ។

វា​ក៏​មាន​សារសំខាន់​ផង​ដែរ​ដែល​កូន​របស់​អ្នក​អាច​សម្គាល់​នូវ​ជម្រើស​ដែល​គេ​គួរ​ជ្រើសរើស និង​ឆ្លើយ​តប។ ប្រសិន​បើ​បង​ស្រី​របស់​គេ​វាយ​គេ គេ​មិន​ត្រូវ​វាយ​នាង​វិញ​ទេ។ ប៉ុន្តែ គេ​ត្រូវ​សុំ​ឱ្យ​អ្នក​ដទៃ​ជួយ ប្រាប់​នាង​ឱ្យ​ឈប់​វាយ​គេ ឬ​ក៏​ចាក​ចេញ​ពី​កន្លែង​នោះ។ អ្នក​ត្រូវ​បង្រៀន​គេ​ថា​មិន​ថា​មាន​អ្វី​កើត​ឡើង​ជុំវិញ​គេ​ឡើយ គេ​ត្រូវ​តែ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​លើ​ជម្រើស​របស់​គេ។

បង្ហាញ​ពី​ការ​មេរៀន​ដែល​បាន​មក​ពី​កំហុស

អ្នក​ត្រូវ​បង្រៀន​កូន​របស់​អ្នក​ថា​រាល់​កំហុស​ដែល​កើត​មាន​ឡើង គឺ​ជា​ឱកាស​ក្នុង​រៀន​សូត្រ។ ពេល​ដែល​កុមារ​យល់​ពី​កំហុស នោះ​ពួក​គេ​នឹង​រៀន​ពី​កំហុស​នោះ ហើយ​ពួក​គេ​នឹង​កាត់​បន្ថយ​ការ​បិទ​បាំង​កំហុស ឬ​ក៏​ទម្លាក់​កំហុស​ទៅ​ឱ្យ​អ្នក​ដទៃ។ អ្នក​ត្រូវ​បង្ហាញ​គេ​ថា ការ​បង្កើត​កំហុស​មិន​មែន​សុទ្ធ​តែ​អាក្រក់​នោះ​ទេ ប៉ុន្តែ​វា​ពិត​ជា​សំខាន់​ក្នុង​ការ​រៀន​សូត្រ​ពី​កំហុស​នោះ ហើយ​ពួកគេ​នឹង​មិន​ប្រព្រឹត្ត​កំហុស​ដដែលៗ​ទៀត​ឡើយ។

សរសើរ​កូនៗ​ពេល​ដែល​គេ​និយាយ​ប្រាប់​ការ​ពិត ឬ​ក៏​ទទួល​ខុសត្រូវ​លើ​ទង្វើ​ដែល​គេ​បាន​ធ្វើ។ ពេល​ដែល​គេ​និយាយ​ថា “ខ្ញុំ​មិន​គួរ​វាយ​នាង​ទេ​បើ​សិន​ជា​នាង​មិន​ធ្វើ​ឱ្យ​ខ្ញុំ​ខឹង​។” នោះ​អ្នក​ត្រូវ​រំលឹក​គេ​ជា​រឿយៗ​ថាមិនមាន​អ្នកណា​ម្នាក់​បង្ខំ​គេ​ឱ្យ​ធ្វើអ្វី​ដែល​គេ​កំពុង​ជ្រើសរើស​ធ្វើ​នោះ​ទេ ហើយ​ពេល​ដែល​គេ​និយាយ​តាម​សម្រួល​ពី​អ្វី​ដែល​គេ​អាច​ធ្វើ​បាន​ខុស​ពី​ការ​វាយ​មនុស្ស​នៅ​ពេល​ក្រោយ៕

អត្ថបទដើម៖ How to Teach Your Child to Take Responsibility for His Behavior

ការអភិវឌ្ឍខួរក្បាលសម្រាប់កុមារថ្នាក់មត្តេយ្យកម្រិតទាប អាយុ ៣ ទៅ ៥ ឆ្នាំ

on Monday, 07 May 2018. Posted in Classes, Parenting Tips, Activities

Brain Development (Preschool, 3 - 5 years old)

ការ​អភិវឌ្ឍ​ខួរ​ក្បាល​បង្ហាញ​ថា​កុមារ​សមត្ថភាព​កើន​ឡើង​ក្នុង​ការ​យល់​ដឹង​ពី​បរិស្ថាន​ជុំវិញ​របស់​ពួក​គេ​។ ខណៈពេល​ដែល​កុមារ​លូតលាស់ និង​អភិវឌ្ឍ ពួកគេ​នឹង​រៀន​ពី​វត្ថុ​ថ្មីៗ និង​ចាប់ផ្ដើម​ដោះស្រាយ​បញ្ហា​ដែល​គេ​ជួប​ប្រទះ​រាល់​ថ្ងៃ។

Lyda and block math n letter
សម្រាប់​កុមារ​ដែល​សិក្សា​ថ្នាក់​មត្តេយ្យ​កម្រិត​ទាប (អាយុ ៣ ទៅ ៤ ឆ្នាំ) ជំនាញ​ខាង​ក្រោម​នឹង​ចាប់​ផ្ដើមអភិវឌ្ឍ៖

  1. កុមារ​ចាប់​ផ្ដើម​រាប់​វត្ថុ​ជុំវិញ​ខ្លួន​ពួកគេ​ដោយ​ប្រើ​លេខ​សម្គាល់​លើ​វត្ថុ​នីមួយៗ។
  2. កុមារ​ចាប់​ផ្ដើម​សម្គាល់​ពី​លក្ខណៈ​របស់​វត្ថុ (វែង ខ្លី ក្រហម ខៀវ ។ល។) និង​ចាប់​ផ្ដើម​ចេះ​បែង​ចែង និង​ពណ៌នា​ពី​ពួក​វា។
  3. កុមារ​ចាប់​ផ្ដើម​ប្រើ​ជំនាញ​ដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា​ក្នុង​ពេល​ធ្វើ​សកម្មភាព​នានា ដូច​ជា​កំពុង​រៀបចំ និង​សាងសង់​របស់​លេង​ជាដើម។ល។
  4. កុមារ​ចាប់​អារម្មណ៍​លើ​ការ​សិក្សាពី​រាងកាយ​របស់​ពួកគេ និង​ធាតុ​មាន​ជីវិត​នានា​នៅ​ជុំវិញ​ខ្លួន​ពួក​គេ ដូច​ជា​សត្វ​ចិញ្ចឹម និង​រុក្ខជាតិ។
  5. កុមារ​​ចាប់​​ផ្ដើម​​យល់​​ពី​​​លំដាប់​​ព្រឹត្តិការណ៍​​សម្រាប់​​ថ្ងៃ​​នីមួយៗ។
  6. កុមារ​ចាប់​ផ្ដើម​រីករាយ​នឹង​ដក ឬ​បំបែក​វត្ថុ​អ្វី​មួយ និង​ព្យាយាម​ដាក់ ឬ​ផ្គុំ​វត្ថុ​នោះ​រួម​បញ្ចូល​គ្នា​វិញ​ជា​ដើម។


តើ​អ្នក​អាចធ្វើអ្វី​បាន​ខ្លះ​នៅ​ផ្ទះ​ដើម្បី​ជួយ​កូន​តូច​ដែល​កំពុង​រៀន​ថ្នាក់​មត្តេយ្យ​កម្រិត​ទាប​ឱ្យ​អភិវឌ្ឍ​ជំនាញ​ទាំង​នេះ​បាន?

  1. អនុញ្ញាត​ឱ្យ​ពួកគេ​ជួយ​រៀ​ប​ចំ​តុ​អាហារ រៀប​ចាន​លើ​តុ​សម្រាប់​សមាជិក​នីមួយៗ​នៅ​ក្នុង​គ្រួសារ បន្ទាប់​មក​រៀប​កែវ​ជា​ដើម។ រួច​ត្រូវ​រាប់​មើល​ចំនួន​ចាន និង​កែវ​ឡើង​វិញ​ថា​គ្រប់​សម្រាប់​សមាជិក​ក្នុង​គ្រួសារ​ហើយ​ឬ​នៅ។
  2. និយាយ​ប្រាប់​ពួក​គេ​ពី​ទម្លាប់​ប្រចាំថ្ងៃ និង​ប្រើ​ពាក្យ​បរិយាយ​ដូចជា ដើម​ឈើ​ខ្ពស់ កូន​ឆ្កែ​រោម​ស្រម៉ូវ ជាដើម។
  3. ឱ្យ​កូន​ជួយ​ធ្វើ​កិច្ចការ​ស្រាលៗ​ពេល​កំពុង​ធ្វើ​ម្ហូប និង​សួរ​សំណួរ​ងាយៗ​ដូច​ជា “តើ​កូន​គិត​ថា​នឹង​មាន​អ្វីកើត​ឡើង​នៅ​ពេល​យើង​ដាក់​អង្ករ​ដាំ​ក្នុង​ឆ្នាំង​ដោយ​ប្រើ​ភ្លើង?” ពួកគេ​អាច​នឹង​ស្គាល់​ថា​វា គឺ​ជា​បាយ។
  4. ឱ្យ​ពួកគេ​ជួយ​កិច្ចការ​ផ្ទះស្រាលៗ​ដូច​ជា​ចាក់​ទឹក​ចូល​ក្នុង​ចាន​សម្រាប់​សត្វ​ចិញ្ចឹម​ក្នុង​ផ្ទះ ​ឬ​ស្រោច​ផ្កា​ជា​ដើម។ រួច​ហើយ​ត្រូវ​ពន្យល់​ពួកគេ​ពី​មូល​ហេតុ​ដូច​ជា៖ ស្រោច​ទឹក​ឱ្យ​រុក្ខជាតិ និង​រក្សា​វា​នៅក្រោម​ពន្លឺ​ព្រះអាទិត្យ ដូច្នេះ វា​នឹង​លូត​លាស់។
  5. ព្យាយាម​តាម​ដាន​ពី​ទម្លាប់​ប្រចាំថ្ងៃ​ជាមួយ​នឹង​កូន ហើយ​រំលឹក​ពួកគេ​ពី​អ្វី​ដែល​នឹង​ត្រូវ​កើត​ឡើង​នា​ពេល​បន្ទាប់៖ “បន្ទាប់​ពី​កូន​ញ៉ាំ​អាហារ​ពេល​ល្ងាច​ហើយ កូន​នឹង​ត្រូវ​ងូត​ទឹក​សម្អាត​ខ្លួន​នា​ពេល​បន្ទាប់។”។
  6. ឱ្យ​ពួក​គេ​លេង​ដុំ​សង់ ដោយ​ត្រូវដក​ចេញ ឬ​ផ្គុំឡើង​វិញ។


សម្រាប់​កុមារ​ដែល​មាន​វ័យ ៤ ទៅ ៥ ឆ្នាំ​វិញ នឹង​អភិវឌ្ឍ​នូវ​ជំនាញ​ដូច​ខាង​ក្រោម៖

  1. ពួកគេ​ចាប់​ផ្ដើម​រាប់លេខ​ច្រើន​ជាង​មុន និង​អាច​ឆ្លើយ​សំនួរ “ប៉ុន្មាន” នៅ​ពេល​ដែល​មាន​របស់​របរ​មួយ​ចំនួន​ដែល​ពួកគេ​កំពុង​ឃើញ។
  2. ពួកគេ​អាច​បែងចែង​វត្ថុ​ជា​ក្រុម ដូច​ជា ពែង និង​ចាន។ល។
  3. ពួកគេ​ចាប់ផ្ដើម​វាស់វត្ថុ​ដែល​ពួកគេ​កំពុង​ប្រើ ដូចជា​ខ្សែ​ស្បែក​ជើង ឬ​ប្រវែង​ជើង​របស់​គេ​ជា​ដើម​។
  4. ពួកគេ​យល់​នូវ​ពាក្យ​បង្ហាញ​ទិស (លើ ក្រោម ឆ្វេង ស្ដាំ មុខ ក្រោយ) និង​ពាក្យ​បង្ហាញ​រូប​រាង​ (មូល ត្រីកោណ)។
  5. ពួកគេ​ចាប់​ផ្ដើម​ដឹង​​​ថា​យើង​ប្រើ​ញាណ​ទាំង​អស់​របស់​យើង​ដើម្បី​សិក្សា​ពី​បរិស្ថាន​ជុំ​វិញ​ដូច​ជា​ ការ​សម្គាល់​សត្វ ឬ​ការ​ស្ដាប់​ឮ​សំឡេង​ខ្យល់​បក់​ថា​វា​មាន​ប្រភព​មក​ពី​ណា​ជាដើម។
  6. ពួកគេ​ប្រើ​វត្ថុ​សិល្បៈ​ដើម្បី​បង្កើត​វត្ថុ​អ្វី​មួយ​ដែល​ជំនួស​ឱ្យ​ការ​លេង​វត្ថុ​ទាំង​នោះ។


តើ​អ្នក​អាច​ធ្វើអ្វី​បាន​ខ្លះ​នៅ​ផ្ទះ​ដើម្បី​ជួយ​ពួកគេ​ឱ្យ​អភិវឌ្ឍ​ជំនាញ​ទាំង​នេះ?

  1. សួរ​សំណួរ​បង្ហាញ​ពី​បរិមាណ​ដូចជា “តើ​មាន​មើម​ការ៉ុត​ប៉ុន្មាន​នៅ​ក្នុង​ចាន?” ឬ “តើ​កូន​ត្រូវ​ដើម​ប៉ុន្មាន​ជំហាន​ពី​ឡាន​ទៅ​ដល់​មាត់​ទ្វារ​ថ្នាក់​រៀន?”
  2. ឱ្យ​កូនៗ​ជួយ​រៀប​ចំ​ស្រោម​ជើង​ដែល​មាន​គូ និង​បែង​ចែង​សម្លៀក​បំពាក់​តាម​ប្រភេទ​សម្រាប់​សមាជិក​នៅ​ក្នុង​គ្រួសារ​ដើម្បី​បោក​សម្អាត។
  3. ប្រើ​សំណួរ​សួរ​ចោទ “អ្នកណា​មាន​ដៃ​ធំ​ជាង​គេ?” ឬ “អ្នកណា​មាន​កម្ពស់​ទាប​ជាង​គេ?” ជា​ដើម​។
  4. លេង​ហ្គេម​ស្វែង​រក​កំណប់ ហើយ​ឱ្យ​ផែន​ទី​បង្ហាញ​ទិស​ដល់​ពួក​គេ​ក្នុង​ការ​ស្វែង​រក ដោយ​ប្រើ​ពាក្យ​បង្ហាញ​ទិស​ដូច​ជា នៅ​ខាង​ក្នុង នៅ​ខាង​ក្រោយ ឬ​នៅ​ខាង​ក្រោម​ជា​ដើម។ល។
  5. ចាក់​បំពេញ​ដប​ប្លាស្ទិច​ដោយ​ប្រើ​ដី​ខ្សាច់ អង្ករ គ្រាប់​ក្រួស ស្លាប​បក្សី និង​វត្ថុ​ផ្សេងៗ​ទៀត ហើយ​ក្រឡុក​ដប​នោះ​ដើម្បី​ប្រៀប​ធៀប​សំឡេង។
  6. ធ្វើ​កិច្ចការ​ជាមួយ​កូនៗ​ដោយ​បង្កើត​នូវ​រូប​ភាព​ជា​ផ្ទាំង គូរ​គំនូរ ឬ​ស្មូន​ក្អម​ឆ្នាំង​ជា​ដើម៕

អត្ថបទដើម៖ Brain Development (Preschool, 3 - 5 Years)

សាលា​អន្តរជាតិ លីបឺធី ទទួល​បង្រៀន​សិស្ស​ចាប់​ពី​អាយុ ១ ឆ្នាំ​កន្លះ​ឡើង​ទៅ និង​មាន​ថ្នាក់​សិក្សា​ចាប់​ពី​ថ្នាក់​ថែទាំ​កុមារ​តូច (Nursery) ដល់​ថ្នាក់​បឋម​សិក្សា​ថ្នាក់​ទី ៦ ជា​ភាសា​អង់គ្លេស និង​ថ្នាក់​មត្តេយ្យ​កម្រិត​ទាប ដល់​បឋម​សិក្សា​ថ្នាក់​ទី ៦ ជា​ភាសាខ្មែរ។ ព័ត៌មាន​លម្អិត សូម​ទាក់ទង​មក​កាន់​លេខ​ទូរស័ព្ទ 095712165។

ការអភិវឌ្ឍខួរក្បាលរបស់កុមារក្នុងវ័យ ១ ដល់ ៣ ឆ្នាំ

on Friday, 27 April 2018. Posted in Parenting Tips, Activities

f5c8d356 6b4a 4a9b a682 1da554a123cf landscape small

By Richard Brodie

ជាធម្មតា នៅ​ក្នុង​វ័យ​កុមារ រាល់​ឆ្នាំសុទ្ធ​តែ​មាន​ដំណាក់កាល​លំបាក ហើយ​កាន់​តែ​លំបាក​ពី​មួយ​ឆ្នាំ​ទៅ​មួយ​ឆ្នាំ ព្រោះ​ក្នុង​វ័យ​នេះ​កុមារ​ចាប់​ផ្ដើម​មាន​សមត្ថភាព ភាព​ជឿជាក់ និង​មាន​អារម្មណ៍​ថា​អាច​ដោះស្រាយ​ជាមួយ​នឹងភាព​ប្លែក​ផ្សេងៗ​នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ​បន្ទាប់​ទៀត។

ប៉ុន្តែ វា​ពិបាក​ក្នុង​ការ​បដិសេធ​នឹង​ការ​សន្មត់​នេះ​ដែល​ក្នុង​រយៈ​ពេល​បី​ឆ្នាំ​ដំបូង​នៃ​ជីវិត​របស់​ពួកគេ គឺ​ជា​ពេល​ដ៏​ពិបាក​បំផុត។ ប្រសិន​បើ​មិន​មាន​ហេតុផល​ផ្សេង​ក្រៅ​ពី​ការ​ពិត​ដែល ៧៥ ភាគ​រយ​នៃ​ការ​លូតលាស់ និង​ការ​អភិវឌ្ឍ​របស់​ខួរ​ក្បាល​តែងតែ​កើត​មាន​ឡើង​នៅ​ក្នុង​អំឡុង​ពេល​នោះ។ សំខាន់​ជាង​នេះ​ទៀត​នោះ នៅ​ក្នុង​រយៈ​ពេល ៣ ឆ្នាំ ឆ្នាំទី ២ និង​ឆ្នាំ ទី ៣ មាន​ភាព​ខុស​ប្លែក​ពី​ឆ្នាំទី ១ ដែល​ឪពុក​ម្ដាយ​ត្រូវ​តែ​ចាប់​ផ្ដើម​ការ​ហ្វឹកហាត់​ភាព​វៃ​ឆ្លាត​ក្នុង​ការ​ចិញ្ចឹម​បី​បាច់​ពួក​គេ។ នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ​ដំបូង កុមារ​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ដំណាក់​កាល​ពាក់​កណ្ដាល​បង្ក​កំណើត ដែល​ត្រូវ​មាន​ការ​ថែរក្សា​ឱ្យ​បាន​ដិត​ដល់។ នៅក្នុង​ដំណាក់​កាល​នេះ​ការ​ថែ​រក្សា​ដោយ​សាមញ្ញ​ត្រូវ​បាន​ប្រើ ដែល​មាន​ដូច​ជា​ការ​បំបៅ ផ្ដល់​ចំណី ការ​ការពារ និង​ការ​ផ្ដល់​ក្ដី​ស្រឡាញ់ គឺគ្រប់គ្រាន់​សម្រាប់​ពួកគេ។ ប៉ុន្តែ នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំទី ២ និងទី ៣ ទារក​តូច​នោះ​បាន​ក្លាយ​ពី​សរីរាង្គ​មួយ​ដែល​ស្ថិត​នៅក្នុង​ពាក់​កណ្ដាល​លូតលាស់​នោះ​ អាច​គិត និង​មាន​អារម្មណ៍​ដូច​មនុស្ស​ទូទៅ។ កិច្ចការ​ទាំង​នេះ​ត្រូវ​ការ​ការ​ទាមទារ​ចាំ​បាច់​ពី​ឪពុក​ម្ដាយ​ដែល​ត្រូវគិត​ពី​អ្វី​ដែល​ពួកគេ​កំពុង​ធ្វើ។

សម្រាប់​ឪពុកម្ដាយ​របស់​កុមារ​តូច​វិញ វា​ពិត​ជា​សំខាន់​ក្នុង​ការ​យល់​ពី​ការ​លូតលាស់​នៃ​ខួរ​ក្បាល​ផ្អែក​លើ​អ្វី​ជា​ច្រើន​លើស​ពី​ការ​គ្រាន់​តែ​ផ្ដល់​សារធាតុ​ចិញ្ចឹម​ដែល​ខួរ​ក្បាល​ទទួល​បាន​នៅ​ក្នុង​ចលនា​ឈាម​រត់។ ក្នុង​ការ​សិក្សា​ដែល​រាប់​មិន​អស់​នោះ​បង្ហាញ​ថា ការ​អភិវឌ្ឍ​ខួរ​ក្បាល​ពិត​ប្រាកដ គឺ​ជា​ការ​បង្កើន​បរិយាកាស​រស់​នៅ​របស់​កូន​ដោយ​មាន​ទាំង​ការ​បណ្ដុះ​នូវ​ភាព​វៃ​ឆ្លាត និង​អារម្មណ៍។ តើ​វា​ពិត​ជា​មាន​សារ​សំខាន់​មែន​ឬ​ដែល​ត្រូវ​ផ្ដល់​នូវ​បរិយាកាស​បែប​នោះ​ដល់​កូន? អ្នក​ត្រូវ​គិត​ថា ទារក​តូច​នេះ​នឹង​ក្លាយ​ជាមនុស្ស​ធំ​ពេញ​វ័យ​ ហើយ​នឹង​ក្លាយ​ជា​សមាជិក​មួយ​រូប​ក្នុង​សង្គម និង​គ្រួសារ​របស់​យើង ដូចនេះ វា​គឺ​ជា​រឿង​សំខាន់​បំផុត​ដែល​យើង​ត្រូវ​ផ្ដល់​ឱ្យ​ពួក​គេ!

ខាង​ក្រោម​នេះ​ គឺ​ជា​គន្លឹះ​ខ្លះៗ​ដែល​អ្នក​អាច​ប្រើ​ដើម្បី​ជួយ​ឱ្យ​កូនៗ​ដែល​មាន​អាយុ ២ ទៅ ៣ ឆ្នាំ មាន​សុខភាព​ខួរ​ក្បាល​ល្អ៖

  • ការ​អភិវឌ្ឍ​រាង​កាយ៖ អាហារូបត្ថម្ភ​ត្រឹម​ត្រូវ និង​ការ​ធ្វើ​លំហាត់​ប្រាណ។ ពេល​ដែល​ពួក​គេ​ចាប់​ផ្ដើម​បៅ​ទឹកដោះ​ពី​អ្នក ពួកគេ​គួរ​តែ​ទទួល​បាន​នូវ​អាហារូបត្ថម្ភ​ដ៏​ល្អ​បំផុត។ នេះ​មាន​ន័យ​ថា​អ្នក​អាច​ប្រើបន្លែ ឬ​ផ្លែឈើ​ដើម្បី​កិន​ជាទឹក ឬ​ក៏កិន​ធ្វើ​ជាអាហារ​ដែល​អាច​ឱ្យ​កូនតូចៗ​អាច​ទទួល​ទាន​បាន។ លើសពី​នេះ អ្នក​គួរ​តែ​ឱ្យ​ពួកគេ​លេង​ឱ្យ​បាន​ច្រើន មិន​ថា​លេង​នៅលើ​ខ្សាច់ ទោង​កម្សាន្ត ​ឬ​រត់​លេង​ជាមួយ​នឹង​ក្មេង​ដទៃ​ទៀត​នោះ​ទេ។
  • ការ​អភិវឌ្ឍ​ការ​សិក្សា​រៀន​សូត្រ៖ ការ​បង្រៀន និង​លេង។ ប្រសិន​បើ​វា​ត្រូវ​បាន​បង្ហាញ​ត្រឹម​ត្រូវ​ នោះ​បទពិសោធន៍​នៃ​ការ​រៀន និង​លេង​ត្រូវ​បាន​បង្ហាញ​ដល់​កុមារ​ផង​ដែរ។ គ្រប់​យ៉ាង​ហាក់​ដូច​ជា​គួរ​ឱ្យ​ចាប់​អារម្មណ៍​សម្រាប់​កុមារ។ ការ​សិក្សា​ក្នុង​ការស្វែង​យល់​ពី​អក្សរ​នៃអក្ខរ​ក្រម​ណា​មួយ​នៅ​ក្នុង​សៀវភៅ​ពណ៌ លេង​ដី​ខ្សាច់ជា​ដើម។
  • ការ​អភិវឌ្ឍ​ផ្នែក​អារម្មណ៍៖ ការ​ស្រឡាញ់ និង​ការ​ទទួល​ក្ដី​ស្រឡាញ់​ពី​អ្នក​ដទៃ។ មិន​មាន​ចំនួន​កំណត់​ពី​ទំហំ​នៃ​ក្ដីស្រឡាញ់ ឬ​ការ​យក​ចិត្ត​ទុកដាក់​ពី​ឪពុកម្ដាយ​ដែល​មាន​ចំពោះ​កូន​នោះ​ឡើយ។ សមត្ថភាព​ក្នុង​ការ​ស្រឡាញ់​អ្នក​ដទៃ​នា​ពេល​អនាគត​របស់​កូន គឺ​អាស្រ័យ​លើ​ក្ដី​ស្រឡាញ់​ដែល​ពួកគេ​បានទទួល​ពី​ឪពុក​ម្ដាយ​នា​ពេល​បច្ចុប្បន្ន៕

អត្ថបទដើម៖ Brain Development in the Toddler (Ages One to Three)

Contact Us

Contact Us

cal4

Contact Us for more info about  the California Curriculum, books available on Amazon. 

Learning Management System

LMS - Digital Curriculum Library

DCL Logo 03

Early Childhood Education

Teacher Training

Teacher training for those who may wish to follow Liberty Education's  international preschool curriculum can be arranged by appointment. Please contact the school for more information.  LMS deployment is also available. 

Contact Us

Address

#168, Street 156
Phnom Penh, Cambodia 
This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it. 
Phone/Telegram: 095 712 165
 
Google Maps: