Articles in Category: Activities

ហេតុអ្វីបានជាការសិក្សាថ្នាក់អប់រំកុមារតូចមានសារៈសំខាន់?

on Thursday, 08 November 2018. Posted in Classes, Parenting Tips, Activities, Curriculum

Child Care Picture 647x399

វគ្គ​សិក្សា​កម្រិត​មតេ្តយ្យ​ផ្ដល់​ជូន​នូវ​ការ​សិក្សា និង​ការ​ថែ​ទាំ​សម្រាប់​កុមារ​តូចៗ​នឹង​ជួយ​ឱ្យ​ពួក​គាត់​មាន​ការ​លូត​លាស់​ជំនាញ​ជា​ច្រើន​ដែល​ធ្វើ​ឱ្យ​ពួក​គាត់​ត្រៀម​ខ្លួន​រួច​រាល់​សម្រាប់​ថ្នាក់​បឋម​សិក្សា។

ពេល​ដែល​អ្នក​គិត​ពី​ថ្នាក់​មតេ្តយ្យ តើ​អ្នក​ប្រមើល​គិត​ពី​អ្វី? តើ​អ្នក​ខ្លាច​ថា​កូន​របស់​អ្នក​នៅ​កូន​ពេក​ក្នុង​ការ​ចូល​រៀន​មែន​ទេ? តើ​អ្នក​មាន​ភាព​ភ័យ​ខ្លាច​ថា​កូន​របស់​អ្នក​មិន​ទម្លាប់​នឹង​ការ​ឃ្លាត​ពី​អ្នក​ឬ? ប៉ុន្តែ អ្នក​មិន​គួរ​បារម្ភ​ពី​បញ្ហា​ទាំង​នោះ​ទេ ពី​ព្រោះ​ថ្នាក់​មតេ្ដយ្យ​មាន​តែ​ជួយ​ដល់​កូន​របស់​អ្នក​ប៉ុណ្ណោះ។

អត្ថ​ប្រយោជន៍​សម្រាប់​វគ្គ​សិក្សា​របស់​កុមារ​តូច

ក្មេងៗ​ទទួល​បាន​អត្ថប្រយោជន៍​ជា​ច្រើន​ពី​ការ​ចូល​រៀន​ថ្នាក់​មតេ្ដយ្យ ពីព្រោះ​​ពួក​គេ​នឹង​ចាប់​ផ្ដើម​រៀន​ស្គាល់​លេខ អក្សរ និង​រូប​រាង​នៃ​រូបភាព​ដែល​មាន​នៅ​ទី​នោះ។ អ្វី​ដែល​សំខាន់​ជាង​នោះ​ទៅ​ទៀត ពួក​គេ​នឹង​អភិវឌ្ឍ​ជំនាញ​សង្គម និង​អារម្មណ៍​របស់​ពួក​គេ។ ពួកគេ​នឹង​រៀន​ពី​ការ​ចុះ​សម្រុង​ជាមួយ​ក្មេង​ដទៃ​ទៀត និង​ការ​ចែក​រំលែក​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក​ជា​ដើម។

ថ្នាក់​មតេ្ដយ្យ​ផ្ដល់​ឱ្យ​កុមារ​គ្រប់​រូប​នូវ​ឱកាស​ក្នុង​ការ​ប្រាស្រ័យ​ទាក់ទង​ជាមួយ​ក្មេង​ដទៃ រៀន​អំពី​ខ្លួន​របស់​ពួក​គេ​ផ្ទាល់ រៀន​ពី​ការ​ដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា បង្កើន​ទំនុក​ចិត្ត​លើ​ខ្លួន​ឯង និង​អត្ថប្រយោជន៍​ជា​ច្រើន​ទៀត។

  • ថ្នាក់​មតេ្ដយ្យ​ផ្ដល់​នូវ​មូលដ្ឋាន​គ្រឹះ​សម្រាប់​ការ​សិក្សា​ និង​ការ​ប្រាស្រ័យ​ទាក់​ទង
  • ថ្នាក់​មតេ្ដយ្យ​ផ្ដល់​ឱកាស​ឱ្យ​ក្មេងៗ​ទម្លាប់​នឹង​បរិយាកាស​សិក្សា​ដែល​មាន​ការ​រៀប​ចំ​តាម​គ្រូ​បង្រៀន​ជា​អ្នក​កំណត់
  • ថ្នាក់​មតេ្ដយ្យ​នឹង​ជួយ​ក្មេងៗ​ក្នុង​ការ​រៀប​ចំ​សម្រាប់​ថ្នាក់​បឋម​សិក្សា​ដែល​ជា​កន្លែង​ប្រជុំ​ដោយ​មេរៀន​កាន់​តែ​ច្រើន​
  • ថ្នាក់​មតេ្ដយ្យ​នឹង​ជួយ​កូន​របស់​អ្នក​អភិវឌ្ឍ​ជំនាញទំនាក់​ទំនង និង​អារម្មណ៍​របស់​ពួក​គេ
  • ថ្នាក់​មតេ្ដយ្យ​នឹង​ជួយ​ដល់​ក្មេងៗ​ឱ្យ​រៀន​ស្វែង​រក​ចម្លើយ​ទៅ​នឹង​សំនួរ​ជា​ច្រើន​របស់​ដែល​ពួក​គេមាន

ពួក​គេ​នឹង​រៀន​ពី ABC និង​លេខ​ 123

ថ្នាក់​មតេ្ដយ្យ​ផ្ដល់​ជូន​នូវ​មូលដ្ឋានគ្រឹះ​សម្រាប់​ការ​រៀន​ពី​ការ​ទំនាក់​ទំនង និង​ការ​សិក្សា​ដែល​អាច​ជួយ​កូន​របស់​អ្នក​ឱ្យ​ទទួល​ជោគជ័យ​នៅ​ក្នុង​ថ្នាក់​បឋម​សិក្សា។​

លោកគ្រូ​អ្នកគ្រូ​ប្រើប្រាស់​វិធី​ផ្សេងៗ​ជា​ច្រើន​ក្នុង​ការ​ជួយ​ឱ្យ​ក្មេង​ទាំង​ការ​គិត និង​ការ​រៀន​ពី​ទ្រឹស្ដី។ កុមារ​ពង្រឹង​ជំនាញ​ក្នុង​ការ​គិត និង​ការ​រៀន​ពី​សង្គម និង​ជំនាញ​នៃ​ការ​ធ្វើ​ចលនា​របស់​ពួក​គេ​តាម​រយៈ​ការ​លេង​។​ ឧទាហរណ៍ ការ​គូរ​រូប​ជាមួយ​ខ្មៅ​ដៃ​ពណ៍ ឬ​ខ្មៅ​ដៃ អាច​ធ្វើ​ឱ្យ​ពួក​គេ​ពង្រឹង​ការ​ធ្វើ​ចលនា។ ការ​លោត​ និង​ការ​រត់​ធ្វើ​ឱ្យ​សាច់​ដុំ​របស់​ពួក​គេ​រឹង​​មាំ និង​មាន​តុល្យ​ភាព។ ការ​លេង​ជាមួយ​ក្មេង​ដទៃ​ទៀត​ជួយ​ឱ្យ​ពួក​គេ​រីក​ចម្រើន​ផ្នែក​ភាសា និង​ទំនាក់​ទំនង​របស់​ពួក​គេ។ ការ​លេង​អាច​ជួយ​កុមារ​ក្នុង​ការ​ទំនាក់​ទំនង​ខាង​ផ្នែក​អារម្មណ៍ និង​ការ​អនុវត្ត​ការ​ដោះស្រាយ​បញ្ហា​របស់​ពួក​គេ៕

អត្ថបទដើម៖ Why Early Childhood Education Matters?

វិធីបង្រៀនកូនឱ្យចេះទទួលខុសត្រូវលើទង្វើរបស់ខ្លួន

on Tuesday, 25 September 2018. Posted in Parenting Tips, Activities

កុមារ​ទាំង​អស់​អាច​នឹង​ចេះ​បង្កើត​នូវ​លេស​សម្រាប់​ទង្វើ​របស់​ខ្លួន​ក្នុង​ពេល​ណា​មួយ ឧទាហរណ៍​ដូចជា “វា​មិនមែន​ជា​កំហុស​របស់​ខ្ញុំ​ទេ។” ដែល​ជា​ឃ្លា​ដែល​កុមារ​ចូល​ចិត្ត​ប្រើ​ពេល​ដែល​គេ​ធ្វើ​ខុស​ ឬ​ខូច​របស់​អ្វី​មួយ។ ប៉ុន្តែ សម្រាប់​កុមារ​មួយ​ចំនួន ការ​កុហក​ដែល​ជា​ទម្លាប់​មិន​ដែល​ដាច់​នោះ​អាច​ក្លាយ​ជា​បញ្ហា​ដ៏​សំខាន់​មួយ​ដែល​យើង​ត្រូវ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់។

bigstock Happy group of kids smiling at 50861390

ប្រសិន​បើ​កូន​របស់​អ្នក​និយាយ​ថា “ខ្ញុំ​បាន​វាយ​នាង ព្រោះ​នាង​បាន​ទាត់​ខ្ញុំ​មុន។” ឬ “មិន​មែន​ជា​កំហុស​របស់​ខ្ញុំ​ទេ ដែល​ខ្ញុំ​មិន​បាន​ធ្វើ​កិច្ចការ​ផ្ទះ ព្រោះ​អ្នក​គ្រូរបស់​ខ្ញុំ​មិន​បាន​ផ្ដល់​ពេល​ឱ្យ​ខ្ញុំ​ធ្វើ​គ្រប់គ្រាន់​ក្នុង​ការ​យក​សៀវភៅ​ពេល​ចេញ​ពី​រៀន។” ដែល​ឃ្លានេះ​ពិត​ជា​សំខាន់ និង​បង្ហាញ​នូវមូលហេតុ​ច្បាស់​លាស់។ បើមិន​អ៊ីចឹង​នោះ​​ទេ កូន​របស់​អ្នក​នឹង​ក្លាយ​ទៅ​ជា​មនុស្ស​ធំ​ពេញ​វ័យ​ដែល​ចូលចិត្ត​បដិសេធ​ក្នុង​ការ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​លើ​សកម្មភាព​ដែល​គេ​បាន​ធ្វើ។

រក្សាភាពស្ងប់

ជៀស​វាង​ការ​ឈ្លោះ​ជាមួយ​នឹង​កូន​របស់​អ្នក​ពេល​ដែល​គេ​សួរ​ពី​អ្វី​ដែល​មិន​មែន​ជា​កំហុស​របស់​អ្នក។ មិន​ដូច្នោះ​ទេ អ្នក​អាច​នឹង​ត្រូវ​ប្រឈម​នឹង​ការ​ប្រើ​កម្លាំង​បាយ។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ អ្នក​ត្រូវ​ឆ្លើយ​តប​នូវ​ទង្វើ​ទាំង​នោះ​ដោយ​ស្ងប់។ ត្រូវ​បញ្ជាក់​ឱ្យច្បាស់​ពី​លេស​របស់​ពួកគេ​ចំពោះ​ទង្វើ​ដែល​គេ​បាន​ធ្វើ​នោះ​មិនមែន​មាន​ន័យ​ថា​គេ​មិន​ត្រូវ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ឡើយ។

បង្ហាញ​ប្រាប់​គេ​ថា គេ​កំពុង​ប្រើ​លេស ហើយ​រំលឹក​គេ​ពី​ទំនួល​ខុស​ត្រូវ​ផ្ទាល់​ខ្លួន។ អ្នក​ត្រូវ​និយាយ​ថា “កូន​ត្រូវ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ចំពោះ​អ្វី​ដែល​កូន​បាន​ធ្វើ។” ឬ “កូន​អាច​សម្រេច​ចិត្ត​ក្នុង​ការ​រក​វិធី​ដោះស្រាយ​បញ្ហា​ដោយ​ខ្លួនឯង។”

ជំរុញភាពទទួលខុសត្រូវផ្ទាល់ខ្លួន

បង្រៀន​​កូន​អ្នក​ពី​ភាព​ខុសគ្នា​រវាង​ការ​ពន្យល់​បក​ស្រាយ និង​លេស។ ឧទាហរណ៍ ការ​ប្រាប់​គ្រូ​បង្រៀន​របស់​គេ​ថា​គេ​អវត្ត​មាន មិន​បាន​មក​រៀន​ ព្រោះ​តែ​គេ​ឈឺ គឺ​ជា​ការ​ពន្យល់ រី​ឯ​ការ​ប្រាប់​គ្រូ​របស់​គេ​ថា​ឆ្កែ​របស់​គេ​បាន​ខាំ​ដាច់​សៀវភៅ​​កិច្ចការ​ផ្ទះ​នោះ គឺ​ជា​លេស។

ការ​ពន្យល់​ជា​ផ្នែក​មួយ​នៃ​ទំនួល​ខុសត្រូវ​ផ្ទាល់​ខ្លួន ខណៈ​លេស គឺ​ជា​ការ​ដាក់​បន្ទុក​ដល់​ការ​ស្ដី​បន្ទោស​ដល់​អ្នក​ដទៃ​តែ​ប៉ុណ្ណោះ។ ការ​ពន្យល់​ត្រូវ​ប្រើ​សម្រាប់​អ្នក​ដទៃ​ឱ្យ​យល់​ពី​ស្ថានភាព ខណៈ​លេស​ត្រូវ​ប្រើ​ដើម្បី​លាក់​បាំង​កំហុស។

កុមារ​ខ្លះ (ក៏​ដូច​ជា​មនុស្ស​ធំ​ពេញ​វ័យ​ដែរ) មាន​ភាព​ពិបាក​ក្នុង​​ការ​សម្គាល់​ភាព​ខុស​គ្នា។ ប៉ុន្តែ វា​ពិត​ជា​ស័ក្ដិសម​នឹង​ព្យាយាម​ដើម្បី​ជួយ​កូន​របស់​អ្នក​ឱ្យ​យល់​ពី​ភាព​ខុស​គ្នា​ដ៏​ធំ​រវាង​ការ​ដាក់​កំហុស​ទៅ​អ្នក​ដទៃ និង​ការ​ទទួល​ស្គាល់​នូវ​ទំនួល​ខុស​ត្រូវ​ផ្ទាល់​ខ្លួន។

បង្កើត​សាច់​រឿង​ខ្លះៗ និង​ឱ្យ​កូន​សម្គាល់​ថា​ពេល​ណា​អ្នក​កំពុង​បង្កើត​លេស និង​ពេល​ណា​អ្នកកំពុងផ្ដល់នូវការពន្យល់។ ការអនុវត្តនេះអាចជួយកូនរបស់អ្នកឱ្យចេះសម្គាល់ភាពខុសគ្នារបស់សាច់រឿងទាំងពីរនេះ។

ជំរុញពួកគេឱ្យបង្ហាញនូវការពន្យល់ និងលេសពេលដែលអ្នកឱ្យពួកគេមើលរឿង ឬអានសៀវភៅរឿង។ ពេលដែលការយល់ដឹងរបស់ពួកគេរីកចម្រើន នោះគេនឹងពួកគេក្នុងការសម្គាល់ថាពេលណានរណាម្នាក់កំពុងព្យាយាមគេចវេសពីទំនួលខុសត្រូវរបស់ខ្លួន។

បង្រៀនពីជំនាញដោះស្រាយបញ្ហា

ពេល​ដែល​កូន​របស់​អ្នក​ព្យាយាម​បន្ទោស​អ្នក​ដទៃ​សម្រាប់​កំហុស ឬ​បញ្ហា​របស់​ខ្លួន​ឯង​នោះ អ្នក​ត្រូវ​ផ្លាស់​ប្ដូរ​គេ​ឱ្យ​ងាក​ត្រឡប់​មើល​ពី​ជម្រើស​ដែល​គេ​ត្រូវ​រើស​ក្នុង​ការ​ឆ្លើយ​តប​ទៅ​លើ​បញ្ហា​នោះ។ ឧទាហរណ៍ ប្រសិន​បើ​គេ​និយាយ​ថា “ខ្ញុំ​ប្រឡង​មិន​សូវ​បាន​ពិន្ទុ​ល្អ ព្រោះ​តែ​គ្រូ​របស់​ខ្ញុំ​មិន​បាន​ពន្យល់​ខ្ញុំ​ពី​របៀប​ធ្វើ​លំហាត់​នោះ។” ហើយ​ត្រូវ​សួរ​គេ​វិញ​ថា “តើ​កូន​គួរ​តែ​ធ្វើអ្វី​ខ្លះ​ពី​ការ​ប្រឡង​នោះ?”។ អ្នក​ត្រូវ​និយាយ​ពី​អ្វី​ដែល​គេ​អាច​សួរ​ដើម្បី​បញ្ជាក់​ឱ្យ​ច្បាស់ ឬ​ក៏​ស្វែង​រក​ជំនួយ ជា​ជាង​ទម្លាក់​កំហុស​ទៅ​គ្រូ​បង្រៀន​សម្រាប់​ការ​ទទួល​បាន​ពិន្ទុ​តិច​របស់​គេ។

វា​ក៏​មាន​សារសំខាន់​ផង​ដែរ​ដែល​កូន​របស់​អ្នក​អាច​សម្គាល់​នូវ​ជម្រើស​ដែល​គេ​គួរ​ជ្រើសរើស និង​ឆ្លើយ​តប។ ប្រសិន​បើ​បង​ស្រី​របស់​គេ​វាយ​គេ គេ​មិន​ត្រូវ​វាយ​នាង​វិញ​ទេ។ ប៉ុន្តែ គេ​ត្រូវ​សុំ​ឱ្យ​អ្នក​ដទៃ​ជួយ ប្រាប់​នាង​ឱ្យ​ឈប់​វាយ​គេ ឬ​ក៏​ចាក​ចេញ​ពី​កន្លែង​នោះ។ អ្នក​ត្រូវ​បង្រៀន​គេ​ថា​មិន​ថា​មាន​អ្វី​កើត​ឡើង​ជុំវិញ​គេ​ឡើយ គេ​ត្រូវ​តែ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​លើ​ជម្រើស​របស់​គេ។

បង្ហាញ​ពី​ការ​មេរៀន​ដែល​បាន​មក​ពី​កំហុស

អ្នក​ត្រូវ​បង្រៀន​កូន​របស់​អ្នក​ថា​រាល់​កំហុស​ដែល​កើត​មាន​ឡើង គឺ​ជា​ឱកាស​ក្នុង​រៀន​សូត្រ។ ពេល​ដែល​កុមារ​យល់​ពី​កំហុស នោះ​ពួក​គេ​នឹង​រៀន​ពី​កំហុស​នោះ ហើយ​ពួក​គេ​នឹង​កាត់​បន្ថយ​ការ​បិទ​បាំង​កំហុស ឬ​ក៏​ទម្លាក់​កំហុស​ទៅ​ឱ្យ​អ្នក​ដទៃ។ អ្នក​ត្រូវ​បង្ហាញ​គេ​ថា ការ​បង្កើត​កំហុស​មិន​មែន​សុទ្ធ​តែ​អាក្រក់​នោះ​ទេ ប៉ុន្តែ​វា​ពិត​ជា​សំខាន់​ក្នុង​ការ​រៀន​សូត្រ​ពី​កំហុស​នោះ ហើយ​ពួកគេ​នឹង​មិន​ប្រព្រឹត្ត​កំហុស​ដដែលៗ​ទៀត​ឡើយ។

សរសើរ​កូនៗ​ពេល​ដែល​គេ​និយាយ​ប្រាប់​ការ​ពិត ឬ​ក៏​ទទួល​ខុសត្រូវ​លើ​ទង្វើ​ដែល​គេ​បាន​ធ្វើ។ ពេល​ដែល​គេ​និយាយ​ថា “ខ្ញុំ​មិន​គួរ​វាយ​នាង​ទេ​បើ​សិន​ជា​នាង​មិន​ធ្វើ​ឱ្យ​ខ្ញុំ​ខឹង​។” នោះ​អ្នក​ត្រូវ​រំលឹក​គេ​ជា​រឿយៗ​ថាមិនមាន​អ្នកណា​ម្នាក់​បង្ខំ​គេ​ឱ្យ​ធ្វើអ្វី​ដែល​គេ​កំពុង​ជ្រើសរើស​ធ្វើ​នោះ​ទេ ហើយ​ពេល​ដែល​គេ​និយាយ​តាម​សម្រួល​ពី​អ្វី​ដែល​គេ​អាច​ធ្វើ​បាន​ខុស​ពី​ការ​វាយ​មនុស្ស​នៅ​ពេល​ក្រោយ៕

អត្ថបទដើម៖ How to Teach Your Child to Take Responsibility for His Behavior

ការអភិវឌ្ឍខួរក្បាលសម្រាប់កុមារថ្នាក់មត្តេយ្យកម្រិតទាប អាយុ ៣ ទៅ ៥ ឆ្នាំ

on Monday, 07 May 2018. Posted in Classes, Parenting Tips, Activities

Brain Development (Preschool, 3 - 5 years old)

ការ​អភិវឌ្ឍ​ខួរ​ក្បាល​បង្ហាញ​ថា​កុមារ​សមត្ថភាព​កើន​ឡើង​ក្នុង​ការ​យល់​ដឹង​ពី​បរិស្ថាន​ជុំវិញ​របស់​ពួក​គេ​។ ខណៈពេល​ដែល​កុមារ​លូតលាស់ និង​អភិវឌ្ឍ ពួកគេ​នឹង​រៀន​ពី​វត្ថុ​ថ្មីៗ និង​ចាប់ផ្ដើម​ដោះស្រាយ​បញ្ហា​ដែល​គេ​ជួប​ប្រទះ​រាល់​ថ្ងៃ។

Lyda and block math n letter
សម្រាប់​កុមារ​ដែល​សិក្សា​ថ្នាក់​មត្តេយ្យ​កម្រិត​ទាប (អាយុ ៣ ទៅ ៤ ឆ្នាំ) ជំនាញ​ខាង​ក្រោម​នឹង​ចាប់​ផ្ដើមអភិវឌ្ឍ៖

  1. កុមារ​ចាប់​ផ្ដើម​រាប់​វត្ថុ​ជុំវិញ​ខ្លួន​ពួកគេ​ដោយ​ប្រើ​លេខ​សម្គាល់​លើ​វត្ថុ​នីមួយៗ។
  2. កុមារ​ចាប់​ផ្ដើម​សម្គាល់​ពី​លក្ខណៈ​របស់​វត្ថុ (វែង ខ្លី ក្រហម ខៀវ ។ល។) និង​ចាប់​ផ្ដើម​ចេះ​បែង​ចែង និង​ពណ៌នា​ពី​ពួក​វា។
  3. កុមារ​ចាប់​ផ្ដើម​ប្រើ​ជំនាញ​ដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា​ក្នុង​ពេល​ធ្វើ​សកម្មភាព​នានា ដូច​ជា​កំពុង​រៀបចំ និង​សាងសង់​របស់​លេង​ជាដើម។ល។
  4. កុមារ​ចាប់​អារម្មណ៍​លើ​ការ​សិក្សាពី​រាងកាយ​របស់​ពួកគេ និង​ធាតុ​មាន​ជីវិត​នានា​នៅ​ជុំវិញ​ខ្លួន​ពួក​គេ ដូច​ជា​សត្វ​ចិញ្ចឹម និង​រុក្ខជាតិ។
  5. កុមារ​​ចាប់​​ផ្ដើម​​យល់​​ពី​​​លំដាប់​​ព្រឹត្តិការណ៍​​សម្រាប់​​ថ្ងៃ​​នីមួយៗ។
  6. កុមារ​ចាប់​ផ្ដើម​រីករាយ​នឹង​ដក ឬ​បំបែក​វត្ថុ​អ្វី​មួយ និង​ព្យាយាម​ដាក់ ឬ​ផ្គុំ​វត្ថុ​នោះ​រួម​បញ្ចូល​គ្នា​វិញ​ជា​ដើម។


តើ​អ្នក​អាចធ្វើអ្វី​បាន​ខ្លះ​នៅ​ផ្ទះ​ដើម្បី​ជួយ​កូន​តូច​ដែល​កំពុង​រៀន​ថ្នាក់​មត្តេយ្យ​កម្រិត​ទាប​ឱ្យ​អភិវឌ្ឍ​ជំនាញ​ទាំង​នេះ​បាន?

  1. អនុញ្ញាត​ឱ្យ​ពួកគេ​ជួយ​រៀ​ប​ចំ​តុ​អាហារ រៀប​ចាន​លើ​តុ​សម្រាប់​សមាជិក​នីមួយៗ​នៅ​ក្នុង​គ្រួសារ បន្ទាប់​មក​រៀប​កែវ​ជា​ដើម។ រួច​ត្រូវ​រាប់​មើល​ចំនួន​ចាន និង​កែវ​ឡើង​វិញ​ថា​គ្រប់​សម្រាប់​សមាជិក​ក្នុង​គ្រួសារ​ហើយ​ឬ​នៅ។
  2. និយាយ​ប្រាប់​ពួក​គេ​ពី​ទម្លាប់​ប្រចាំថ្ងៃ និង​ប្រើ​ពាក្យ​បរិយាយ​ដូចជា ដើម​ឈើ​ខ្ពស់ កូន​ឆ្កែ​រោម​ស្រម៉ូវ ជាដើម។
  3. ឱ្យ​កូន​ជួយ​ធ្វើ​កិច្ចការ​ស្រាលៗ​ពេល​កំពុង​ធ្វើ​ម្ហូប និង​សួរ​សំណួរ​ងាយៗ​ដូច​ជា “តើ​កូន​គិត​ថា​នឹង​មាន​អ្វីកើត​ឡើង​នៅ​ពេល​យើង​ដាក់​អង្ករ​ដាំ​ក្នុង​ឆ្នាំង​ដោយ​ប្រើ​ភ្លើង?” ពួកគេ​អាច​នឹង​ស្គាល់​ថា​វា គឺ​ជា​បាយ។
  4. ឱ្យ​ពួកគេ​ជួយ​កិច្ចការ​ផ្ទះស្រាលៗ​ដូច​ជា​ចាក់​ទឹក​ចូល​ក្នុង​ចាន​សម្រាប់​សត្វ​ចិញ្ចឹម​ក្នុង​ផ្ទះ ​ឬ​ស្រោច​ផ្កា​ជា​ដើម។ រួច​ហើយ​ត្រូវ​ពន្យល់​ពួកគេ​ពី​មូល​ហេតុ​ដូច​ជា៖ ស្រោច​ទឹក​ឱ្យ​រុក្ខជាតិ និង​រក្សា​វា​នៅក្រោម​ពន្លឺ​ព្រះអាទិត្យ ដូច្នេះ វា​នឹង​លូត​លាស់។
  5. ព្យាយាម​តាម​ដាន​ពី​ទម្លាប់​ប្រចាំថ្ងៃ​ជាមួយ​នឹង​កូន ហើយ​រំលឹក​ពួកគេ​ពី​អ្វី​ដែល​នឹង​ត្រូវ​កើត​ឡើង​នា​ពេល​បន្ទាប់៖ “បន្ទាប់​ពី​កូន​ញ៉ាំ​អាហារ​ពេល​ល្ងាច​ហើយ កូន​នឹង​ត្រូវ​ងូត​ទឹក​សម្អាត​ខ្លួន​នា​ពេល​បន្ទាប់។”។
  6. ឱ្យ​ពួក​គេ​លេង​ដុំ​សង់ ដោយ​ត្រូវដក​ចេញ ឬ​ផ្គុំឡើង​វិញ។


សម្រាប់​កុមារ​ដែល​មាន​វ័យ ៤ ទៅ ៥ ឆ្នាំ​វិញ នឹង​អភិវឌ្ឍ​នូវ​ជំនាញ​ដូច​ខាង​ក្រោម៖

  1. ពួកគេ​ចាប់​ផ្ដើម​រាប់លេខ​ច្រើន​ជាង​មុន និង​អាច​ឆ្លើយ​សំនួរ “ប៉ុន្មាន” នៅ​ពេល​ដែល​មាន​របស់​របរ​មួយ​ចំនួន​ដែល​ពួកគេ​កំពុង​ឃើញ។
  2. ពួកគេ​អាច​បែងចែង​វត្ថុ​ជា​ក្រុម ដូច​ជា ពែង និង​ចាន។ល។
  3. ពួកគេ​ចាប់ផ្ដើម​វាស់វត្ថុ​ដែល​ពួកគេ​កំពុង​ប្រើ ដូចជា​ខ្សែ​ស្បែក​ជើង ឬ​ប្រវែង​ជើង​របស់​គេ​ជា​ដើម​។
  4. ពួកគេ​យល់​នូវ​ពាក្យ​បង្ហាញ​ទិស (លើ ក្រោម ឆ្វេង ស្ដាំ មុខ ក្រោយ) និង​ពាក្យ​បង្ហាញ​រូប​រាង​ (មូល ត្រីកោណ)។
  5. ពួកគេ​ចាប់​ផ្ដើម​ដឹង​​​ថា​យើង​ប្រើ​ញាណ​ទាំង​អស់​របស់​យើង​ដើម្បី​សិក្សា​ពី​បរិស្ថាន​ជុំ​វិញ​ដូច​ជា​ ការ​សម្គាល់​សត្វ ឬ​ការ​ស្ដាប់​ឮ​សំឡេង​ខ្យល់​បក់​ថា​វា​មាន​ប្រភព​មក​ពី​ណា​ជាដើម។
  6. ពួកគេ​ប្រើ​វត្ថុ​សិល្បៈ​ដើម្បី​បង្កើត​វត្ថុ​អ្វី​មួយ​ដែល​ជំនួស​ឱ្យ​ការ​លេង​វត្ថុ​ទាំង​នោះ។


តើ​អ្នក​អាច​ធ្វើអ្វី​បាន​ខ្លះ​នៅ​ផ្ទះ​ដើម្បី​ជួយ​ពួកគេ​ឱ្យ​អភិវឌ្ឍ​ជំនាញ​ទាំង​នេះ?

  1. សួរ​សំណួរ​បង្ហាញ​ពី​បរិមាណ​ដូចជា “តើ​មាន​មើម​ការ៉ុត​ប៉ុន្មាន​នៅ​ក្នុង​ចាន?” ឬ “តើ​កូន​ត្រូវ​ដើម​ប៉ុន្មាន​ជំហាន​ពី​ឡាន​ទៅ​ដល់​មាត់​ទ្វារ​ថ្នាក់​រៀន?”
  2. ឱ្យ​កូនៗ​ជួយ​រៀប​ចំ​ស្រោម​ជើង​ដែល​មាន​គូ និង​បែង​ចែង​សម្លៀក​បំពាក់​តាម​ប្រភេទ​សម្រាប់​សមាជិក​នៅ​ក្នុង​គ្រួសារ​ដើម្បី​បោក​សម្អាត។
  3. ប្រើ​សំណួរ​សួរ​ចោទ “អ្នកណា​មាន​ដៃ​ធំ​ជាង​គេ?” ឬ “អ្នកណា​មាន​កម្ពស់​ទាប​ជាង​គេ?” ជា​ដើម​។
  4. លេង​ហ្គេម​ស្វែង​រក​កំណប់ ហើយ​ឱ្យ​ផែន​ទី​បង្ហាញ​ទិស​ដល់​ពួក​គេ​ក្នុង​ការ​ស្វែង​រក ដោយ​ប្រើ​ពាក្យ​បង្ហាញ​ទិស​ដូច​ជា នៅ​ខាង​ក្នុង នៅ​ខាង​ក្រោយ ឬ​នៅ​ខាង​ក្រោម​ជា​ដើម។ល។
  5. ចាក់​បំពេញ​ដប​ប្លាស្ទិច​ដោយ​ប្រើ​ដី​ខ្សាច់ អង្ករ គ្រាប់​ក្រួស ស្លាប​បក្សី និង​វត្ថុ​ផ្សេងៗ​ទៀត ហើយ​ក្រឡុក​ដប​នោះ​ដើម្បី​ប្រៀប​ធៀប​សំឡេង។
  6. ធ្វើ​កិច្ចការ​ជាមួយ​កូនៗ​ដោយ​បង្កើត​នូវ​រូប​ភាព​ជា​ផ្ទាំង គូរ​គំនូរ ឬ​ស្មូន​ក្អម​ឆ្នាំង​ជា​ដើម៕

អត្ថបទដើម៖ Brain Development (Preschool, 3 - 5 Years)

សាលា​អន្តរជាតិ លីបឺធី ទទួល​បង្រៀន​សិស្ស​ចាប់​ពី​អាយុ ១ ឆ្នាំ​កន្លះ​ឡើង​ទៅ និង​មាន​ថ្នាក់​សិក្សា​ចាប់​ពី​ថ្នាក់​ថែទាំ​កុមារ​តូច (Nursery) ដល់​ថ្នាក់​បឋម​សិក្សា​ថ្នាក់​ទី ៦ ជា​ភាសា​អង់គ្លេស និង​ថ្នាក់​មត្តេយ្យ​កម្រិត​ទាប ដល់​បឋម​សិក្សា​ថ្នាក់​ទី ៦ ជា​ភាសាខ្មែរ។ ព័ត៌មាន​លម្អិត សូម​ទាក់ទង​មក​កាន់​លេខ​ទូរស័ព្ទ 095712165។

ការអភិវឌ្ឍខួរក្បាលរបស់កុមារក្នុងវ័យ ១ ដល់ ៣ ឆ្នាំ

on Friday, 27 April 2018. Posted in Parenting Tips, Activities

f5c8d356 6b4a 4a9b a682 1da554a123cf landscape small

By Richard Brodie

ជាធម្មតា នៅ​ក្នុង​វ័យ​កុមារ រាល់​ឆ្នាំសុទ្ធ​តែ​មាន​ដំណាក់កាល​លំបាក ហើយ​កាន់​តែ​លំបាក​ពី​មួយ​ឆ្នាំ​ទៅ​មួយ​ឆ្នាំ ព្រោះ​ក្នុង​វ័យ​នេះ​កុមារ​ចាប់​ផ្ដើម​មាន​សមត្ថភាព ភាព​ជឿជាក់ និង​មាន​អារម្មណ៍​ថា​អាច​ដោះស្រាយ​ជាមួយ​នឹងភាព​ប្លែក​ផ្សេងៗ​នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ​បន្ទាប់​ទៀត។

ប៉ុន្តែ វា​ពិបាក​ក្នុង​ការ​បដិសេធ​នឹង​ការ​សន្មត់​នេះ​ដែល​ក្នុង​រយៈ​ពេល​បី​ឆ្នាំ​ដំបូង​នៃ​ជីវិត​របស់​ពួកគេ គឺ​ជា​ពេល​ដ៏​ពិបាក​បំផុត។ ប្រសិន​បើ​មិន​មាន​ហេតុផល​ផ្សេង​ក្រៅ​ពី​ការ​ពិត​ដែល ៧៥ ភាគ​រយ​នៃ​ការ​លូតលាស់ និង​ការ​អភិវឌ្ឍ​របស់​ខួរ​ក្បាល​តែងតែ​កើត​មាន​ឡើង​នៅ​ក្នុង​អំឡុង​ពេល​នោះ។ សំខាន់​ជាង​នេះ​ទៀត​នោះ នៅ​ក្នុង​រយៈ​ពេល ៣ ឆ្នាំ ឆ្នាំទី ២ និង​ឆ្នាំ ទី ៣ មាន​ភាព​ខុស​ប្លែក​ពី​ឆ្នាំទី ១ ដែល​ឪពុក​ម្ដាយ​ត្រូវ​តែ​ចាប់​ផ្ដើម​ការ​ហ្វឹកហាត់​ភាព​វៃ​ឆ្លាត​ក្នុង​ការ​ចិញ្ចឹម​បី​បាច់​ពួក​គេ។ នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ​ដំបូង កុមារ​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ដំណាក់​កាល​ពាក់​កណ្ដាល​បង្ក​កំណើត ដែល​ត្រូវ​មាន​ការ​ថែរក្សា​ឱ្យ​បាន​ដិត​ដល់។ នៅក្នុង​ដំណាក់​កាល​នេះ​ការ​ថែ​រក្សា​ដោយ​សាមញ្ញ​ត្រូវ​បាន​ប្រើ ដែល​មាន​ដូច​ជា​ការ​បំបៅ ផ្ដល់​ចំណី ការ​ការពារ និង​ការ​ផ្ដល់​ក្ដី​ស្រឡាញ់ គឺគ្រប់គ្រាន់​សម្រាប់​ពួកគេ។ ប៉ុន្តែ នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំទី ២ និងទី ៣ ទារក​តូច​នោះ​បាន​ក្លាយ​ពី​សរីរាង្គ​មួយ​ដែល​ស្ថិត​នៅក្នុង​ពាក់​កណ្ដាល​លូតលាស់​នោះ​ អាច​គិត និង​មាន​អារម្មណ៍​ដូច​មនុស្ស​ទូទៅ។ កិច្ចការ​ទាំង​នេះ​ត្រូវ​ការ​ការ​ទាមទារ​ចាំ​បាច់​ពី​ឪពុក​ម្ដាយ​ដែល​ត្រូវគិត​ពី​អ្វី​ដែល​ពួកគេ​កំពុង​ធ្វើ។

សម្រាប់​ឪពុកម្ដាយ​របស់​កុមារ​តូច​វិញ វា​ពិត​ជា​សំខាន់​ក្នុង​ការ​យល់​ពី​ការ​លូតលាស់​នៃ​ខួរ​ក្បាល​ផ្អែក​លើ​អ្វី​ជា​ច្រើន​លើស​ពី​ការ​គ្រាន់​តែ​ផ្ដល់​សារធាតុ​ចិញ្ចឹម​ដែល​ខួរ​ក្បាល​ទទួល​បាន​នៅ​ក្នុង​ចលនា​ឈាម​រត់។ ក្នុង​ការ​សិក្សា​ដែល​រាប់​មិន​អស់​នោះ​បង្ហាញ​ថា ការ​អភិវឌ្ឍ​ខួរ​ក្បាល​ពិត​ប្រាកដ គឺ​ជា​ការ​បង្កើន​បរិយាកាស​រស់​នៅ​របស់​កូន​ដោយ​មាន​ទាំង​ការ​បណ្ដុះ​នូវ​ភាព​វៃ​ឆ្លាត និង​អារម្មណ៍។ តើ​វា​ពិត​ជា​មាន​សារ​សំខាន់​មែន​ឬ​ដែល​ត្រូវ​ផ្ដល់​នូវ​បរិយាកាស​បែប​នោះ​ដល់​កូន? អ្នក​ត្រូវ​គិត​ថា ទារក​តូច​នេះ​នឹង​ក្លាយ​ជាមនុស្ស​ធំ​ពេញ​វ័យ​ ហើយ​នឹង​ក្លាយ​ជា​សមាជិក​មួយ​រូប​ក្នុង​សង្គម និង​គ្រួសារ​របស់​យើង ដូចនេះ វា​គឺ​ជា​រឿង​សំខាន់​បំផុត​ដែល​យើង​ត្រូវ​ផ្ដល់​ឱ្យ​ពួក​គេ!

ខាង​ក្រោម​នេះ​ គឺ​ជា​គន្លឹះ​ខ្លះៗ​ដែល​អ្នក​អាច​ប្រើ​ដើម្បី​ជួយ​ឱ្យ​កូនៗ​ដែល​មាន​អាយុ ២ ទៅ ៣ ឆ្នាំ មាន​សុខភាព​ខួរ​ក្បាល​ល្អ៖

  • ការ​អភិវឌ្ឍ​រាង​កាយ៖ អាហារូបត្ថម្ភ​ត្រឹម​ត្រូវ និង​ការ​ធ្វើ​លំហាត់​ប្រាណ។ ពេល​ដែល​ពួក​គេ​ចាប់​ផ្ដើម​បៅ​ទឹកដោះ​ពី​អ្នក ពួកគេ​គួរ​តែ​ទទួល​បាន​នូវ​អាហារូបត្ថម្ភ​ដ៏​ល្អ​បំផុត។ នេះ​មាន​ន័យ​ថា​អ្នក​អាច​ប្រើបន្លែ ឬ​ផ្លែឈើ​ដើម្បី​កិន​ជាទឹក ឬ​ក៏កិន​ធ្វើ​ជាអាហារ​ដែល​អាច​ឱ្យ​កូនតូចៗ​អាច​ទទួល​ទាន​បាន។ លើសពី​នេះ អ្នក​គួរ​តែ​ឱ្យ​ពួកគេ​លេង​ឱ្យ​បាន​ច្រើន មិន​ថា​លេង​នៅលើ​ខ្សាច់ ទោង​កម្សាន្ត ​ឬ​រត់​លេង​ជាមួយ​នឹង​ក្មេង​ដទៃ​ទៀត​នោះ​ទេ។
  • ការ​អភិវឌ្ឍ​ការ​សិក្សា​រៀន​សូត្រ៖ ការ​បង្រៀន និង​លេង។ ប្រសិន​បើ​វា​ត្រូវ​បាន​បង្ហាញ​ត្រឹម​ត្រូវ​ នោះ​បទពិសោធន៍​នៃ​ការ​រៀន និង​លេង​ត្រូវ​បាន​បង្ហាញ​ដល់​កុមារ​ផង​ដែរ។ គ្រប់​យ៉ាង​ហាក់​ដូច​ជា​គួរ​ឱ្យ​ចាប់​អារម្មណ៍​សម្រាប់​កុមារ។ ការ​សិក្សា​ក្នុង​ការស្វែង​យល់​ពី​អក្សរ​នៃអក្ខរ​ក្រម​ណា​មួយ​នៅ​ក្នុង​សៀវភៅ​ពណ៌ លេង​ដី​ខ្សាច់ជា​ដើម។
  • ការ​អភិវឌ្ឍ​ផ្នែក​អារម្មណ៍៖ ការ​ស្រឡាញ់ និង​ការ​ទទួល​ក្ដី​ស្រឡាញ់​ពី​អ្នក​ដទៃ។ មិន​មាន​ចំនួន​កំណត់​ពី​ទំហំ​នៃ​ក្ដីស្រឡាញ់ ឬ​ការ​យក​ចិត្ត​ទុកដាក់​ពី​ឪពុកម្ដាយ​ដែល​មាន​ចំពោះ​កូន​នោះ​ឡើយ។ សមត្ថភាព​ក្នុង​ការ​ស្រឡាញ់​អ្នក​ដទៃ​នា​ពេល​អនាគត​របស់​កូន គឺ​អាស្រ័យ​លើ​ក្ដី​ស្រឡាញ់​ដែល​ពួកគេ​បានទទួល​ពី​ឪពុក​ម្ដាយ​នា​ពេល​បច្ចុប្បន្ន៕

អត្ថបទដើម៖ Brain Development in the Toddler (Ages One to Three)

Contact Us

International Preschool / Kindergarten

cal4

Contact Us for more info about  the California Curriculum, books available on Amazon. 

These are standards-aligned and designed for multi-language schools. 

LED also have online learning resources. 

Learning Management System

LMS - Digital Curriculum Library

DCL Logo 03

ECE Special Needs / Learning Support

Ascend Special Education

ascend special ed  cambodia

Liberty cooperates with Ascend Special Education when learning support or other special ed services are required. 

www.ascendspecialeducation.com

Contact Us

Address

#168, Street 156
Phnom Penh, Cambodia 
This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it. 
Phone/Telegram: 095 712 165
 
Google Maps: